Este ano, ademais de perder a Mario Benedetti, foise Pina Bausch, a bailarina que eu máis admiro.
Significa para mim a dança como liberación, convertir o coñecido no inesperado, bailar como persoa real.
Interesábase pola historia da opresión e as huellas da violencia. Cando esas represións saen a través do corpo, a ansiedade transfórmase en coñecemento, en liberación.
"Qué mueve a la gente es más interesante que el cómo se mueven".
Ata sempre Pina!
No hay comentarios:
Publicar un comentario