Duele perder lo que nunca se ha tenido

Duele perder lo que nunca se ha tenido

Se como tú eres

Sé como tú eres
de manera que puedas ver
quién eres
y cómo eres.
Deja por unos momentos
lo que debes hacer
Y descubre lo que realmente haces.
Arriesga un poco si puedes
Siente tus propios sentimientos
Di tus propias palabras
Piensa tus propios pensamientos
Sé tu propio ser
Descubre
Deja que el plan para ti
surja de adentro de ti

Fritz Perls

Paisaxes inconscentes

Estes días ando dándolle voltas ao impulso de crear unha proposta de danza. Buscando de onde partir, cheguei a obra de Louise Bourgeois. Comparto con vos a idea de partida para iniciar a búsqueda co meu corpo. Quero explorar a miña casa. A foto é a casa de un sono. Dende a fiestra da casa de María en Amarante.







Teño unha xaula de malla e acero que alberga unha colección de obxetos desechados, os que se atopan non desvanes mohosos. É unha casa construída con centos de eslabóns: transparente, parecida a unha rede, inflexible. É un invernadeiro da memoria.

É un passagem a través do tempo e o espacio: unha viaxe difícil, unha galería oscura, un conmovedor passagem intenso textual arrancado de unha historia persoal.

Os obxetos veñen dende os sonos.

Pasage ten connotacións temporais e espaciais: o paso do tempo e o paso a través dun espazo. Algo está a punto de ocurrir, e o que está a punto de ocurrir está completamente texido aorredor de algo que xa foi fai tempo.

Un corpo morto. Un esqueleto de casa cheo de souvenirs inventados, de obxetos para incitar a memoria. Qué é a casa de unha senon un carapacho de obxetos de memoria persoal?

Exhibirme a min mesma coma un narciso de invernadeiro, unha rara pranta cultivada, pero relacionada de maneira significativa cos outros membros da especie. Construír un tinglado onde proxectar o meu propio ser, que é simultaneamente casa, inverndeiro, autorretrato, colección, catarsis, terapia aversiva, arte, farmacia homeópatica e teatro da memoria.

A casa (o fogar) é literalmente o obxeto da nostalxia. Unha casa da infancia que se visita de novo pode ser un poderoso catalizador de memorias olvidadas ou reprimidas.

Nos sonos, dicen, a casa representa ao propio ser.

Passage Inconscente é un palacio de memorias desubicadas situadas nos nichos ordeados, unha colección de lembranzas do profundamente non racional, racionalizado. Éste passagem é un palacio de cristal, unha casa de vidrio de memorias dolorosas.

A casa dun sono.

Encantaríame que me dixérades o que vos suxire este texto, imaxes, obxetos..Ireivos contando como vai a proposta, preciso compartilo!