Huellas e fuxidas: E ISSO AI

As decisións irrevocables teñen algo que nos provoca unha profunda perturbación. O saber que podemos tomalas nos fai fortes, pero, ao tempo, prodúcenos temor

xogo e duelo
o salto motivado por unha promesa provoca dúbidas
todo remata índose por un desagüe
e o amor é máis doce que o viño,
aínda sabendo que nada é seguro e completo,
podo
comenzar e proseguir o que me propoño,
a intimidade, a cercanía
os maiores goces e as maoires miserias.
será que é cego o desexo?
igual, é iso aí.

Esta canción tócame o corazón.

Autumn leaves

.

Non abonda dicir

Sueño que, mientras volamos en un helicóptero alrededor de la boca de un volcán en erupción, le estoy dando un curso de poesía a un grupo de poetas ancianos. "No describan sus experiencias, el poema debe ser la experiencia. No muestren lo que son, sino lo que van a ser. No exhiban sus sentimientos, creen con el poema un nuevo sentimiento. No revelen lo que saben, sino lo que sospechan. No busquen lo que son sino lo que no son. Por lo tanto, ahora que son sueño, dejen de soñar".
Entonces me despierto.
A.Jodorowsky.

e ti, qué non eres?